قرارداد هوشمند چیست-پارت2

قرارداد هوشمند چگونه عمل می‌کند؟

عملکرد قرارداد هوشمند تا حدی شبیه به شیوه عملکرد دستگاه‌های خودکار فروش است. برای استفاده از این دستگاه‌ها کافی است دستورالعمل آن را اجرا کنید. در قراردادهای هوشمند نیز دارایی‌ها به صورت کد درآمده و به همراه بندهای قرارداد بر روی بلاک چین قرار می‌گیرد. به این ترتیب قرارداد بر روی شبکه توزیع شده و کپی‌های مختلفی از آن بر روی گره‌های شبکه قرار می‌گیرد. برنامه موجود در این قرارداد به صورت خودکار به بررسی اجرای بندهای آن از سوی طرفین می‌پردازد.

موارد ضروری در یک قرارداد هوشمند

یک قرارداد هوشمند از موراد زیر برخوردار است:

موضوع قرارداد: برنامه نوشته شده باید به کالاها و یا خدمات مندرج دسترسی داشته باشد تا بتواند آنها را به صورت خودکار توقیف یا آزاد کند.

امضای دیجیتال: همه طرفین باید قرارداد را با کلید خصوصی خود امضاء کنند.

بندهای قرارداد: شرایط اجرای قرارداد باید به صورت توالی مورد نظر طرفین در آن درج شود. همه طرفین باید با این شرایط موافق باشند.

YASLAW.IR

قرارداد هوشمند چیست

قرارداد هوشمند یک پروتکل کامپیوتری برای ایجاد یا بهبودقرارداد است. قرارداد هوشمند امکان ایجاد تراکنش‌های معتبر بدون واسط را فراهم می‌کند. این تراکنش‌ها قابل پیگیری و غیرقابل برگشت هستند. قراردادهای هوشمند شامل تمام اطلاعات مربوط به شرایط قرارداد و اجرای تمام اقدامات هدف گذاری شده به‌طور خودکار می‌شوند. اصطلاح قرارداد هوشمند اولین بار در سال ۱۹۹۴ توسط Nick Szabo استفاده شد.قرارداد هوشمند می‌تواند بدون نیاز به فرد یا نهادی اجرا و اعمال شود. از این رو می‌تواند امنیت بیشتر و هزینه کمتری داشته باشد. در مقابل، مواردی نظیر امکان بروز خطای انسانی (در هنگام نگارش کدهای قرارداد)، قوانین حقوقی غیرشفاف کنونی در کشورهای مختلف در قبال این شکل از قرارداد و نیز هزینه بالای نگارش آن توسط برنامه‌نویسان از مهم‌ترین معایب قراردادهای هوشمند به‌شمار می‌روند. گفتنی است برخی از انواع ارز دیجیتال پیاده‌سازی‌هایی برای قرارداد هوشمند ارائه کرده‌اند.

این ایده ابتدا توسط دانشمند کامپیوتر و رمز نگاری، نیک سابو در سال ۱۹۹۴ مطرح شد. او اصول اصلی کار را تعریف کرد، اما در آن زمان فضای مناسب برای تحقق ایده‌ها وجود نداشت. با ظهور فناوری بلاک چین ، ایدهٔ قراردادهای هوشمند عملیاتی شد. بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال غیر متمرکز جهان پایه‌گذار نوعی قرارداد در بلاک چین بود اما پروتکل بیت کوین فقط با هدف ایجاد یک ارز خصوصی توسعه یافته بود و نمی‌توانست تمام نیازها و فرایندها را انجام دهد.اتریوم  امکان ایجاد قراردادهای هوشمند را برای تمام پروژه‌ها عملی کرد و گام نوینی در جهت هوشمند سازی جهان برداشت.

از قراردادهای هوشمند در زمینه‌های مختلفی می‌توان استفاده کرد. این زمینه‌ها شامل انتخابات ، موسسات مالی و بانک‌ها، بیمه‌ها، دولت‌ها، املاک‌، رسانه‌ها، خدمات سلامتی و … می‌باشد.

اگر قراردادهای هوشمند به بلوغ برسند، می‌توان آن را جایگزین مناسبی برای قراردادهای رایج امروزی دانست. مثلا برای برگزاری انتخابات، می‌توان با بهره بردن از آن‌ها، داده‌های انتخاباتی را به صورت محرمانه ذخیره کرد و امکان هر نوع دستکاری در آراء و نتیجه انتخابات را از بین برد. با ترکیب شدن اینترنت اشیاء (Internet of Things)و قراردادهای هوشمند، می‌توان خانه‌ای را متصور شد که اجاره‌اش پرداخت نشده و خود به خود در آن بسته می‌شود.

مثلا:

یک مثال برای قرارداد هوشمند، قراردادهای همکاری است. برای مثال فرد A برای توسعه وب‌سایت یک قرارداد هوشمند با فرد B منعقد می‌کند. در این قرارداد فرد A مبلغ ۵۰۰ سکه و فرد B مبلغ ۵۰ سکه تعهد می‌کنند. این دارایی در زمان عقد قرارداد بلوکه می‌شود. در صورت فسخ قرارداد از سمت هر یک از طرفین مبلغ ۵۵۰ سکه به حساب طرف مقابل منتقل می‌شود. پس از ۳۰ روز در صورت تأیید فرد A مبنی بر تحویل صحیح وب‌سایت از فرد B , مبلغ ۵۵۰ سکه به حساب فرد B منتقل می‌شود. در غیر این صورت پس از ۷ روز از این زمان فرد C در مورد پروژه نظر می‌دهد. در صورتی که رأی به نفع فرد A صادر شود مبلغ ۵۴۰ سکه به حساب فرد A و مبلغ ۱۰ سکه به حساب فرد C منتقل می‌شود. همچنین در صورتی که رأی به نفع فرد B صادر شود ۵۴۰ سکه به حساب فرد B و مبلغ ۱۰ سکه به حساب فرد C منتقل می‌شود.

YASLAW.IR