مواد کمیسیون طرح مسؤولیت بین المللی دولت ( 2001 )-بخش هفتم

ماده 35- اعاده وضع به حال سابق
دولت مسؤول فعل متخلّفانه ملزم است که اعاده وضع به حال سابق کند یعنی وضعیتی را که پیش از ارتکاب فعل متخلّفانه وجود داشته است مجدداً بر قرار کند مشروط بر آنکه و تا حدی که اعاده وضع به حال سابق :
الف ) از نظر مادی غیر ممکن نباشد؛
ب ) متضمن تحمیل تکلیفی خارج از تناسب با مزیتی که از اعاده وضع به حال سابق به جای پرداخت غرامت
حاصل میگردد، نباشد.
ماده 36 - غرامت.
1ـ دولت مسؤول فعل متخلّفانه بینالمللی ملزم است بابت خسارتی که از ناحیه آن فعل ایجاد شده، در صورتی
که خسارت با اعاده وضع به حال سابق جبران نشود، غرامت بپردازد.
2ـ غرامت باید هرگونه خسارت قابل ارزیابی مالی همچون عدمالنفع را تا جایی که مسلم است در بر گیرد.
ماده 37 - جلب رضایت.
1ـ دولت مسؤول فعل متخلّفانه بینالمللی ملزم است از باب زیانهای ناشی از آن فعل که با اعاده وضع به حال
سابق یا پرداخت غرامت جبران نشود، رضایت خاطر دولت زیاندیده را جلب کند.
2- جلب رضایت ممکن است شامل پذیرش نقض، اظهار تأسف، عذر خواهی رسمی یا هر روش مناسب دیگری باشد.

3-جلب رضایت باید با زیان وارده متناسب بوده و برای دولت مسؤول تحقیر کننده نباشد.

ماده 38- خسارت تأخیر تأدیه
1- در مواردی که برای تضمین جبران کامل خسارت ضروری باشد، باید به اصل مبلغ قابل پرداخت به موجب مقررات این فصل خسارت تأخیر تأدیه و شیوه محاسبه آن باید بهگونهای تعیین شود که آن نتیجه حاصل شود.
2- تاریخ محاسبه پرداخت خسارت تأخیر تأدیه از تاریخی است که اصل مبلغ باید پرداخت میشد تا تاریخی که تعهد ایفاء میشود.
ماده 39 -مشارکت در ورود خسارت.
در تعیین جبران خسارت، باید به مشارکت دولت زیاندیده یا هر شخص یا نهادی که با فعل یاترک فعل عمدی یا غیر عمدی محتاطانه خود در ایجاد زیان نقش داشته و جبران خسارت در ارتباط با او در خواست شده است ، توجه شود.