شرکت در فرهنگ معین ، به معنی شریک شدن ، انباز گشتن ، همدست شدن در کاری می باشد .
شرکت یا کمپانی به معنای یک انجمن یا بنگاه تجاری یا یک شخص حقیقی یا حقوقی یا ترکیبی از هر دوی آنها است.
ماده ۵۷۱ قانون مدنی شرکت را این گونه تعریف کرده است :
{ شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی واحد به نحو اشاعه . }
یک شرکت با مسئولیت محدود با اشتراک ۲ یا چند نفر و بهمنظور انجام امور تجاری تأسیس میشود. در این نوع شرکت هر یک از سهامداران فقط به میزان مبلغ سرمایهی خود در مورد بدهیها و تعهدات شرکت مسئول هستند. این نوع شرکت با مشارکت حداقل ۲ نفر قابل ثبت است و نام هیچ کدام از آنها نباید در نام شرکت استفاده شود. همچنین عبارت «با مسئولیت محدود» در کنار نام اصلی شرکت ذکر میشود.
همهی شرکتها به مبلغی جهت ثبت شدن احتیاج دارند. حداقل سرمایهی لازم برای ثبت یک شرکت با مسئولیت محدود، ۱ میلیون ریال است و افزایش دادن سرمایه در آن اختیاری است. در این شرکتها مبلغ سرمایهی کل به مدیرعامل شرکت داده میشود و او باید نسبت به دریافت این مبلغ اقرار کند؛ اما ضرورتی برای ارائهی گواهی بانکی نیست. انتخاب بازرس اصل و علیالبدل در شرکتهای با مسئولیت محدود اختیاری است.
شاید یکی از سؤالهایی که در مورد این نوع شرکت در ذهن شما ایجاد شود این باشد که مدیران شرکت چه افرادی هستند و برای چه مدت انتخاب میشوند؟ مدیران این نوع شرکت بهصورت موظف یا غیر موظف از بین شرکا یا از خارج انتخاب میشوند و میتوانند برای مدت نامحدود به فعالیتهای خود ادامه دهند. آنها همچنین میتوانند این مدتزمان را در اساسنامهی شرکت ذکر کنند.
تقسیم سود یکی دیگر از مسائلی است که پیش از تأسیس یک شرکت باید به آن توجه داشت. در شرکتهایی که مسئولیت محدود دارند، سود شرکت به نسب سرمایه میان شرکا تقسیم خواهد شد. البته آنها میتوانند ترتیب دیگری برای تقسیم سود در اساسنامهی شرکت در نظر بگیرند. حق رأی نیز برای هر یک از شرکا به نسبت سرمایهی آنها خواهد بود.
مطابق ماده 20 قانون تجارت شرکت های تجاری بر هفت قسم است:
2. شرکت های تعاونی نیز ابتدا مشمول مواد 190 تا 194 قانون تجارت بوده اند اما اکنون با تصویب قانون شرکت های تعاونی ( مصوب 1350) و قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران ( مصوب 1370) این قوانین ملاک عمل می باشند.
3. سایر شرکت ها ( با مسئولیت محدود، تضامنی، مختلط سهامی، مختلط غیر سهامی و نسبی) همچنان مشمول قانون تجارت مصوب 1311 قرار دارند.
4. به موجب ماده 2 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت، شرکت های سهامی در هر حال تجاری محسوب می شوند حتی اگر موضوع آن ها امور تجارتی نباشد، به عبارتی شکل این شرکت ملاک تجاری تلقی شدن آن است نه موضوع آن.
5. شرکت تعاونی تنها در صورتی تجاری محسوب می شود که موضوع آن امور تجاری باشد زیرا این شرکت می تواند هم در امور تجاری و هم در امور غیر تجاری تاسیس شود.
6. سایر شرکت ها فقط برای امور تجاری قابل تشکیل هستند و بر اساس موضوع خود تجاری تلقی می شوند.YASLAW.IR