از
آنجا که قراردادهای هوشمند بر اساس فناوری بلاک چین عمل میکنند، امنیت و
سرعت بالایی دارند، مقرون به صرفه بوده و در عین حال، تنوع زیادی را نیز در
اختیار کاربران قرار میدهند.
- امنیت:
قرارداد هوشمند به صورت هوشمند در میان همه گرههای موجود در شبکه توزیع
میشود. به این ترتیب امکان گم شدن و یا تغییر غیرمجاز آن از بین میرود.
- هزینه پایین و سرعت بالا: این قراردادها به صورت خودکار اجرا میشوند و نیاز به واسطه و شخص ثالث میانجی را از بین میبرند.
- تنوع زیاد:
طیف بسیار متنوعی از قراردادهای هوشمند وجود دارد که میتوانید یکی از
آنها را انتخاب کرده و بر اساس نیاز خود، بخشی از بندهای آن را تغییر دهید.
اما قراردادهای هوشمند درست همانند هر فناوری دیگر، خالی از عیب نیستند و معایبی دارند.
- عامل انسانی:
کدها در قرارداد هوشمند توسط انسان نوشته میشود و انسان نیز ممکن است
اشتباه کند! اگر قرارداد هوشمند بر روی بلاک چین قرار گیرد، دیگر نمیتوان
آن را تغییر داد. یکی از معروفترین اشتباهات انسانی درباره قراردادهای
هوشمند برای THE DAOروی داد. اشتباه برنامهنویسان در نوشتن این کد برای کاربران گران تمام شد
و برخی هکرها توانستند از اشتباه موجود در آن سوءاستفاده کرده و حدود ۶۰
میلیون دلار را سرقت کنند.
- وضعیت قانونی نامطمئن:
هنوز هیچ کشوری تاکنون به وضع قوانین برای قراردادهای هوشمند نپرداخته
است. در نتیجه، این امکان وجود دارد که برخی کشورها به زودی یک سری مقررات
در این زمینه تهیه کنند که این موجب تغییر وضعیت حقوقی این نوع قرارداد
خواهد شد.
- هزینه نگارش:
قراردادهای هوشمند را نمیتوان بدون برنامه نویسی پیاده کرد. لازم است حتما
از یک یا چند برنامه نویس خبره برای نوشتن این نوع قرارداد استفاده کرد و
البته ساختار داخلی شرکتهای طرف قرارداد نیز باید با فناوری بلاک چین
سازگار باشد.yaslaw.ir