مشتریان معمولی، کالا یا سرویسهای شما را برای استفادههای شخصی خریداری میکنند اما مشتریان تجاری، کالا یا سرویس شما را برای شرکتهای مطبوع خود خریداری میکنند.
فرآیند خرید در کسبوکارهای B2B پیچیدگیهای بیشتری دارد. در این حالت بر اساس نوع خرید، گروههای تصمیمگیری شامل واحدهای فنی، تجاری، مالی و اجرایی میشوند. با این حساب فردی که از جانب یک شرکت قصد خرید یک محصول را از شما دارد ممکن است تصمیمگیرنده نهایی نباشد. حتی گاهی اوقات تصمیم خرید کالاهای مهم و گرانقیمت توسط اعضای هیئت مدیره اتخاذ میشود.
در روش B2C، قیمت برای تمامی خریداران یکسان است. اما در مدل B2B، قیمت کالا بسته به نوع شرکت همکاری که قصد دارد با شما معامله کند تفاوت پیدا میکند. در این حالت بسته به نوع سفارش مشتری و سیاستی که مجموعه شما برای تعامل و همکاری با این شرکت در پیش گرفته است، مشتری قیمت متفاوتی را پرداخت خواهد کرد.
فرآیند پرداخت نیز متفاوت است. در مدل B2C، مشتری پس از انتخاب کالا، در زمان خرید، وجه کالا را به صورت نقد، کارت اعتباری یا چک پرداخت میکند. اما فرآیند پرداخت در مدل B2B، پیچیدگیهای خاص خود را دارد. در این مدل مشتری محصول مورد نظر خود را انتخاب میکند و تعدادی که از این کالا نیاز دارد را سفارش میدهد، سپس نحوه دریافت کالا و شرایط حمل و نقل از طریق کانالهای مختلف لجستیک مشخص و هماهنگ میشود.
در بیشتر موارد از آنجایی که در این مدل، کسبوکار بین دو شرکت همکار صورت میگیرد، پرداخت نقدی و در لحظه انجام نخواهد شد و موعد پرداخت در پایین فاکتور جهت اطلاع شرکت همکاری که محصول را خریداری کرده است توسط واحد حسابداری درج میشود.
ادامه دارد.....
تجارت B2B مجموعه مراحلی است که در آن شرکت به دنبال فروش مستقیم به سایر شرکتها یا سازمانها است و مصرفکننده نهایی در معامله نیست. درواقع در این تجارت دو یا چند شرکت، تولیدکننده، ارائهدهنده خدمات و … با هم در ارتباط هستند و بیزنس انجام میدهند. تجارت B2B (تجارت با تجارت)پیچیده نیست؛ با این حال هنگام برنامهریزی باید برخی موارد مانند نوع روابط، مذاکرات، تعاملات صادقانه، توجه به خدمات پس از فروش و … را در نظر گرفت.
در بازاریابی سنتی یا همان B2C (business to consumer) یا تجارت با مصرف کننده ، یک طرف قرارداد شرکت و سمت دیگر تعداد زیادی مصرفکننده است؛ اما در تجارت B2B بازار هدف کوچکتر شده و شرکت شما تنها با شرکتهای دیگر وارد معامله میشود.
برای روشنتر شدن این مبحث یک مثال میزنیم. شرکت جنرال الکتریک یک شرکت معروف و فعال درزمینهٔ تجارت B2B است. شرکت LG برای مصرفکنندهها قطعات تولید نمیکند؛ بلکه هدف این شرکت تولید کالاها و قطعات مصرفی برای سایر شرکتها است. البته تجارت B2B یا همان (Business to Business) از زمانهای قدیم بوده و مسئله تازهای نیست؛ اما تکامل فناوری باعث شده تا این روش تجاری پیشرفتهتر و مهمتر شود. حتی مدلهای B2B آنلاین یا همان تجارت الکترونیک B2B امروزه بسیار گسترده شده و امکانات زیادی را در اختیار شرکتها قرار میدهد
نوع سنتی بازاریابی بهصورت B2C است که در یک سمت معادله شرکت و در سمت دیگر مصرفکننده قرار میگیرد. اما بهمرور تجارت B2B وارد شد و توانست پیشرفت کند. بازاریابی B2B پیچیدهتر از بازاریابی سنتی B2C نیست؛ اما با هم تفاوتهایی دارند که باید در طراحی استراتژی فروش در نظر گرفته شود.
به طور کلی برای ایجاد یک قرارداد هوشمند علاوه بر مواردی که بالا ذکر شد، به موارد زیر هم نیاز است:
این برنامه باید به محصول یا خدمات تحت قرارداد دسترسی داشته باشد تا به طور خودکار آنها را در فرایند عرضه یا خرید کنترل کند. مثلا اگر قرارداد قرار است تا در صورت دریافت پول یک فایل را تحویل بدهد، باید به فایل دسترسی داشته باشد.
شرایط قرارداد هوشمند به شکل دقیق دنبالهای از عملیات است که در صورت رخ دادن شرایط، موجب اجرای قرارداد میشوند. این شرایط باید با برنامهنویسی مشخص شوند. همه شرکتکنندگان باید این شرایط را امضا کنند.
قرارداد هوشمند به بلاک چین یک پلتفرم خاص صادر میشود و در میان نودهای پلتفرم مورد نظر توزیع میشود. همچنین برای ثبت قرارداد نیاز به یک نرم افزار کلاینت رسمی هم دارید که مستقیما به بلاک چین متصل باشد. اتریوم در حال حاضر محبوبترین پلتفرم برای اجرای قراردادهای هوشمند است.
yaslaw.ir
از آنجا که قراردادهای هوشمند بر اساس فناوری بلاک چین عمل میکنند، امنیت و سرعت بالایی دارند، مقرون به صرفه بوده و در عین حال، تنوع زیادی را نیز در اختیار کاربران قرار میدهند.
اما قراردادهای هوشمند درست همانند هر فناوری دیگر، خالی از عیب نیستند و معایبی دارند.
عملکرد قرارداد هوشمند تا حدی شبیه به شیوه عملکرد دستگاههای خودکار فروش است. برای استفاده از این دستگاهها کافی است دستورالعمل آن را اجرا کنید. در قراردادهای هوشمند نیز داراییها به صورت کد درآمده و به همراه بندهای قرارداد بر روی بلاک چین قرار میگیرد. به این ترتیب قرارداد بر روی شبکه توزیع شده و کپیهای مختلفی از آن بر روی گرههای شبکه قرار میگیرد. برنامه موجود در این قرارداد به صورت خودکار به بررسی اجرای بندهای آن از سوی طرفین میپردازد.
یک قرارداد هوشمند از موراد زیر برخوردار است:
موضوع قرارداد: برنامه نوشته شده باید به کالاها و یا خدمات مندرج دسترسی داشته باشد تا بتواند آنها را به صورت خودکار توقیف یا آزاد کند.
امضای دیجیتال: همه طرفین باید قرارداد را با کلید خصوصی خود امضاء کنند.
بندهای قرارداد: شرایط اجرای قرارداد باید به صورت توالی مورد نظر طرفین در آن درج شود. همه طرفین باید با این شرایط موافق باشند.
YASLAW.IR